Mutluluk

Kim inandırdı bizi varlığına

Mutlu sonların

Halbuki hep yalnızlık karşıladı beni

Sonunda acıyla tamamlanan tüm yolların

Zaten hevesimin kursağımda kalmalarıyla

Meşhurdur benim tüm sevinçlerim

Buna da şükür demeyi öğretiyor insana hayat

Bir “Aferin!” beklediğinde karşılığında çilelerin

Buna çok şükür!

Sen durdun diye yol vermiyor kimse

En çok ihtiyacın olan yerde

Esas olan bu yarışta

Hakkını verebilmek her anın

Yol o çok istediğin yere varana kadar

Koşamazsın

Yolun kendisini arzulamalısın

Sonrası adı üstünde:

Sonra

Yol boyu rüzgâr daima senden yana

Şimdi mutluluğun tarifini sorsan bana

Acının kaçınılmazlığıyla yüzleşip

Yaşama yakın kaldığın tüm anlarda

Mutluluk yollara serpilmiş boylu boyunca

Yazan: Emel Yavuzyaşar

Bu şiir yazara aittir. İzinsiz kopyalanamaz, çoğaltılamaz ya da başka mecralarda yayımlanamaz.

© Tüm hakları saklıdır.